ΠΑΝΗΓΥΡΙΣ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ 8 & 9 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2024

 

 

ΖΗΤΩ Η 28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940 - ΤΙΜΗ & ΔΟΞΑ ΣΤΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ

 

 

Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης: Και ο άλλος, στο χείλος της αβύσσου να βρίσκεται, να μην απελπίζεται. Όχι, υπάρχει θεϊκή πρόνοια!

Ομιλεί ο Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης: «Πόσες φορές πηγαίναμε στον Γέροντα Ιωσήφ [τον όσιο Ιωσήφ τον Ησυχαστή] κι εκείνος ήταν πνιγμένος, που ήθελαν να τον διώξουν από την Μικρή Αγία Άννα, και όμως δεν το διακρίναμε!Δεν το βλέπαμε.

Όταν φώναξε ο Γέροντας να έλθει ο πάτερ Ονούφριος επάνω να μας παρηγορήσει. «Βρε… ο Γέροντας τώρα ζητάει βοήθεια από τον πατέρα Ονούφριο»;

Τότε καταλάβαμε σε ποια κατάσταση βρισκόταν τότε ο Γέροντας.

Ήταν πνιγμένος εις την λύπη.

Και τότες είδε την Παναγία. Λίγο τον πήρε ο ύπνος και είδε την Παναγία και του λέει· “Γιατί απελπίζεσαι; Έχε την ελπίδα σου σε μένα».

Κι άπλωσε ο Χριστός το χέρι του και τον χάιδεψε, έτσι, ένα χέρι μαλακό.

Ξύπνησε ο Γέροντας και είπε ότι θα με βοηθήσει η Παναγία.

Και ενήργησε η Παναγία και το πράγμα αποσοβήθηκε.

Και ο άλλος, στο χείλος της αβύσσου να βρίσκεται, να μην απελπίζεται.

Όχι, υπάρχει θεϊκή πρόνοια.

Υπάρχει η Παναγία.

Κανείς, με την πρώτη θλίψη, να μη ρίχνει τα όπλα κάτω.

Με το πρώτο εμπόδιο τα χάνουμε.

Έτσι, δεν προσβάλλουμε την Παναγία, την μητρική Της αγάπη;

Εμείς όλο το Θαβώριον Όρος οραματιζόμεθα, ενώ τον Γολγοθά τον αποφεύγουμε.

Εντούτοις όμως ο μισθός δεν παρέχεται εις την χαρά· εις την λύπην παρέχεται.

Από το βιβλίο του καθηγητή Γεωργίου Κρουσταλάκη, «Γέρων Εφραίμ Κατουνακιώτης, Ο Θεολόγος και Παιδαγωγός της ερήμου» των εκδόσεων Εν πλω.

Για την δύναμη της μετάνοιας και την διδασκαλία των άλλων

• Όποιος μπαίνει σε μυροπωλείο, έλεγε κάποιος γέροντας, κι αν ακόμη δεν αγοράση κανένα άρωμα, βγαίνει έξω γεμάτος ευωδία. Το ίδιο συμβαίνει σ᾽ εκείνον που συναναστρέφεται αγίους ανθρώπους. Παίρνει επάνω τους το πνευματικό άρωμα της αρετής των.
• Αν θέλη ο άνθρωπος, μπορεί από την ανατολή ως τη δύσι του ηλίου να φθάση στην αγιότητα, έλεγε ο Μέγας Αντώνιος, διδάσκοντας τους μαθητάς του τη δύναμη της μετανοίας.
• Για να διδάξη κανείς τον άλλον, πρέπει ο ίδιος να είναι υγιής ψυχικά και απαθής, λέγει ο Αββάς Ποιμήν. Δεν είναι ανάγκη να οικοδομής το σπίτι του άλλου, καταστρέφοντας το δικό σου.
• Εκείνος που διδάσκει τους άλλους, χωρίς να εφαρμόζη τίποτε από εκείνα που διδάσκει, λέγει πάλι ο ίδιος Πατήρ, μοιάζει με πηγή που ποτίζει και ξεπλένει τα γύρω της, ενώ είναι γεμάτη από κάθε λογιών ακαθαρσία.
• Αληθινά σοφός, έλεγε ο Αββάς Υπερέχιος, είναι εκείνος που διδάσκει, όχι με λόγια, αλλά με έργα.
• Άλλος σοφός Πατήρ παρομοιάζει εκείνον που διδάσκει μόνο με λόγια, χωρίς να κάνη έργα, με δένδρο που έχει φύλλα, αλλά δεν κάνει καρπούς.
• Ένας από τους μεγάλους Πατέρας της ερήμου έλεγε σε κάποιον Γέροντα, γείτονά του, που δεχόταν συχνά επισκέπτας και τους εδίδασκε:Πρόσεχε, αδελφέ, γιατί το λυχνάρι φωτίζει μεν πολλούς, αλλά συνήθως καίει το στόμα του.

Από το βιβλίο «Μικρός Ευεργετινός» του Ιερομονάχου Καλλινίκου Αγιορείτου, Άγιον Όρος 2000.

Πανηγυρική Ιερά Αγρυπνία της ανακομιδής των λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου 2.9.24

 

Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης, Δεν είναι μικρός αγώνας να ρίξεις τον εαυτό σου κάτω

 Υπακοή

Κάποια καλογριούλα μού έγραψε, λέει: Γέροντα, ακούμε ότι θα ‘ρθουν οι Τούρκοι και δεν ξέρουμε τι θα κάνουμε.

– Α! άκουσε, παιδάκι μου, της λέω. Δεν έχεις υπακοή. Διότι αν είχες υπακοή, τότε: «Τι με νοιάζει εμένα; Ό,τι μου πεί η Γερόντισσα· ό,τι μου πεί η Γερόντισσα. Δεν είναι Γερόντισσα η Μ.; Ε, ο,τι πει η Μ., εμένα δεν με νοιάζει».

Αυτή είναι υπακοή. Αλλά για να φοβάσαι, έχεις θέλημα μέσα σου, έχεις θέλημα.

*****

Ξέρετε πολύ καλά ότι ο Γέροντάς μας (Ιωσήφ) [νυν όσιος Ιωσήφ ο Ησυχαστής] ήταν των άκρων ησυχαστής και της νοεράς προσευχής. Και όμως δεν μας παρέδωσε ως πρώτο την ησυχία ή τη νοερά προσευχή, αλλά μας παρέδωσε την υπακοή, το κοινόβιο!

*****

Και τα βιβλία των αγίων Πατέρων αν παρακολουθήσετε, θα δείτε ότι πολλοί με ευκολία, με πολλήν άνεση αγίασαν, αγιάσθησαν οι ψυχές των, δίχως να κάνουν κόπους, δίχως να κάνουν θυσίες, δίχως να κάνουν ασκητικούς αγώνας, αλλά τι; Εδιάλεξαν την υπακοή.

*****

Η υπακοή φέρει τον άνθρωπο όχι μόνο σε απάθεια σωματική, αλλά και πνευματική.

*****

Βολιδοσκοπήσατε από πού ξεκινάει, η υπακοή. Από την Τριαδική Θεότητα. Ο Χριστός λέει ότι «ήρθα να κάνω όχι το θέλημα το εμόν, αλλά το θέλημα του πέμψαντός με» (Λούκ. 22, 42).

Από εκεί αρχίζει η υπακοή. Γι’ αυτό και όποιος κάνει υπακοή, γίνεται μιμητής του Χριστού!

*****

Βεβαιώθηκα με πείρα ότι η υπακοή είναι ανωτέρα της προσευχής.

*****

Θέλεις ν’ αποκτήσεις προσευχή; Θέλεις, όταν λες το «Κύριε Ιησού Χριστέ», να τρέχουν τα δάκρυα ποτάμι από τα μάτια σου; Θέλεις να ζήσεις τη ζωή των αγγέλων; «Ευλόγησον», «να ‘ναι ευλογημένο». Υπακοή.

*****

Ο μεγάλος αγώνας του ανθρώπου είναι να μην πιστεύει τον λογισμό του. Ε, ο Γέροντας τώρα λείπει, ρώτησε τον αδερφό σου κι ό,τι σου πει ν’ ακούσεις. Δεν είναι μικρός αγώνας να ρίξεις τον εαυτό σου κάτω, δεν είναι μικρός αγώνας. Μα αλλιώς δεν γίνεται, αλλιώς δεν γίνεται. Αν θέλεις ν’ ακολουθήσεις τον καλογερικό νόμο, εκεί θα πατήσεις.

*****

Αυτός ο οποίος κάνει υπακοή στον Γέροντά του, μιμείται τον Χριστό, ο Οποίος έκανε υπακοή στον Πατέρα Του. Και υποχρεούται κατά συνέχειαν ο Θεός να ευλογήσει εκείνον, ο οποίος Τον μιμείται.

*****

Πολλές φορές κι εμείς, να πούμε, ως Γέροντες μπορεί να κάνουμε κι ένα λάθος. Εσύ όμως που θα κάνεις υπακοή, θα σου βγει σε καλό, δεν θα σου βγει σε κακό! Ποτές η υπακοή δεν βγαίνει σε κακό, διότι είναι μίμησις Χριστού.

Από το βιβλίο «Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης», έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ», Κατουνάκια Αγίου Όρους.

Μητροπολίτης Ναυπάκτου κ. Ιερόθεος: Ο άγιος Καλλίνικος Εδέσσης είχε αυτό που δεν εκτιμούν οι άνθρωποι της εποχής μας…

Το διήμερο 7-8 Αυγούστου που διανύσαμε συμπληρώθηκαν σαράντα χρόνια (1984-2024) από την οσιακή κοίμηση ενός αγίου Μητροπολίτου, του αγίου Καλλινίκου Μητροπολίτου Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας. Εκοιμήθη αργά το βράδυ της 7ης Αυγούστου προς την 8η Αυγούστου και η αγιοκατάταξή του έγινε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο το 2020.

Πριν την αγιοκατάταξή του, ετιμάτο ως άγιος από πολλούς ανθρώπους. Μάλιστα, τρεις Μητροπολίτες της Εκκλησίας της Ελλάδος, φέρουν το όνομά του. Είναι οι Μητροπολίτες Άρτης Καλλίνικος, Παροναξίας Καλλίνικος, Καστορίας Καλλίνικος, και πολλοί άλλοι που τον γνώριζαν τον επικαλούνταν ως άγιο και έβλεπαν θαύματα.

 Εόρτασαν την μνήμη του σε πολλά μέρη της Ελλάδος και εκτός αυτής, διότι έχουν προσωπικές αναμνήσεις, σε πολλούς Ναούς υπάρχουν τοιχογραφίες και φορητές εικόνες και έχουν αποτμήματα ιερών λειψάνων του και πολλοί διηγούνται θαυματουργικές επεμβάσεις του με την ενέργεια του Θεού, διότι «θαυμαστός ο Θεός εν τοις αγίοις αυτού».

Ο άγιος Καλλίνικος ήταν ένας σπάνιος Ιεράρχης, όπως τον γνωρίσαμε προσωπικά και βεβαιώνουμε γι’ αυτό. Συνεδύαζε αγιότητα βίου με κοινωνική ζωή, μεγάλη αγάπη στον Θεό με προσφορά στους ανθρώπους, ησυχασμό με ιεραποστολή, θεολογική ομολογία με μαρτυρικό φρόνημα, πατερική ζωή με σύγχρονο τρόπο, αγιότητα βίου με διοικητικά χαρίσματα, έκτακτη ιδιοφυΐα με αγαθή καρδιά, ταπείνωση με αγωνιστικότητα και πολλά άλλα.

Στην ζωή μου γνώρισα πολλούς χαρισματούχους Ιεράρχες, αλλά ο άγιος Καλλίνικος ήταν, όντως, ένα σπάνιος Ιεράρχης στις ημέρες μας και αυτό το ομολογώ μετά λόγου γνώσεως.

Ο άγιος Καλλίνικος ήταν άγιος από τα μικρά του χρόνια. Όσοι τον γνώριζαν από μαθητή, φοιτητή, λαικό Ιεροκήρυκα, στρατιώτη, Ιερέα, Πρωτοσύγκελλο και Επίσκοπο, ομολογούσαν ότι είχε επάνω του τα αποτυπώματα της αγιότητος. Είχε καθαρότητα βίου, αποστολικό ζήλο, προφητικό κήρυγμα, πατερικό φρόνημα, ησυχαστική ζωή, και μαρτυρικό ήθος. Συγχρόνως είχε και πολλά χαρίσματα διανοητικά, διοικητικά, ποιμαντικά. Δεν ήταν συνηθισμένος Κληρικός.

Άκουσα μερικούς Κληρικούς και μοναχούς να λένε με απορία: «Τι είχε αυτός ο Επίσκοπος που το όνομά του εισήλθε στο αγιολόγιο της Εκκλησίας;». Είχε αυτό που δεν εκτιμούν οι άνθρωποι της εποχής μας, δηλαδή το γνήσιο προφητικό, αποστολικό, πατερικό, ησυχαστικό, μαρτυρικό φρόνημα. Ήταν κατά πνεύμα συγγενής με τους νέους αγίους, όπως τον άγιο Παΐσιο, τον άγιο Πορφύριο, τον άγιο Εφραίμ τον Κατουνακιώτη, αλλά ταυτόχρονα είχε και το χάρισμα της Αρχιερωσύνης και ομοίαζε με τον άγιο Νικόλαο κ.ά.

Παρατηρώ ότι σήμερα έχουν αλλοιωθή και διαφοροποιηθή τα κριτήρια της αγιότητας, και εφ’ όσον δεν υπάρχουν αυτές οι προϋποθέσεις δεν μπορούν οι άνθρωποι, ακόμη και καλοί Κληρικοί και μοναχοί να αναγνωρίσουν τους όντως αγίους.

Η μνήμη του αγίου Καλλινίκου (8 Αυγούστου) στην επέτειο των 40 ετών από την οσιακή κοίμησή του στην οποία ήμουν αυτόπτης μάρτυρας, μου δίνει την ευκαιρία να δημοσιεύσω μια ομιλία γι’ αυτόν που πραγματοποίησα στον Βόλο πριν λίγους μήνες, ύστερα από πρόσκληση του Μητροπολίτου Δημητριάδος κ. Ιγνατίου και του Αρχιμ. π. Επιφανίου Οικονόμου.

Η ομιλία αυτή διαρθρώνεται σε οκτώ ενότητες, ήτοι η αγία ισορροπία, ο κατανυκτικός λειτουργός, ο γλυκύς και γλαφυρός Ιεροκήρυξ, ο ησυχαστής ποιμένας, η διοικητική διάνοια, ο γελαστός Δεσπότης, η ζωντανή αγιογραφία, ο φιλόπονος άνθρωπος και «σημειοφόρος», που καταγράφουν με συντομία και ανάγλυφα τον άγιο βίο του και την ένδοξη πολιτεία του.

Είθε να έχουμε τις πρεσβείες του.

ΚΥΠΡΟΣ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 1974 " ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ"

 

ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ-8 ΔΙΔΑΧΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΦΕΡΟΥΝ ΠΙΟ ΚΟΝΤΑ ΣΤΟΝ ΘΕΟ

 1. Η Δύναμη της Προσευχής

Η προσευχή κατέχει κεντρική θέση στις διδασκαλίες του Αγίου Παϊσίου. Υποστήριζε ότι η προσευχή είναι η γέφυρα που μας συνδέει με τον Θεό και η πηγή κάθε πνευματικής δύναμης. Ο Άγιος Παΐσιος προέτρεπε τους πιστούς να προσεύχονται αδιάλειπτα και με ταπεινοφροσύνη, τονίζοντας ότι η προσευχή μπορεί να φέρει θαύματα και να θεραπεύσει τις ψυχικές και σωματικές μας πληγές. Έλεγε χαρακτηριστικά: «Η προσευχή είναι το οξυγόνο της ψυχής».

2. Ταπείνωση και Αγάπη

Η ταπείνωση και η αγάπη είναι δύο αρετές που ο Άγιος Παΐσιος θεωρούσε θεμελιώδεις για την πνευματική ζωή. Δίδασκε ότι η αληθινή ταπείνωση δεν είναι μόνο η αποφυγή της υπερηφάνειας, αλλά και η αποδοχή των αδυναμιών μας με ευγνωμοσύνη και η εμπιστοσύνη στη χάρη του Θεού. Όσον αφορά την αγάπη, τόνιζε ότι πρέπει να αγαπάμε όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από τις πράξεις ή τα ελαττώματά τους, γιατί κάθε άνθρωπος είναι εικόνα του Θεού. «Η αγάπη είναι το θεμέλιο της πνευματικής ζωής», έλεγε συχνά.

3. Υπομονή και Πίστη στις Δοκιμασίες

Ο Άγιος Παΐσιος δίδασκε ότι οι δοκιμασίες είναι αναπόφευκτο μέρος της ζωής και ότι πρέπει να τις αντιμετωπίζουμε με υπομονή και πίστη. Υποστήριζε ότι οι δοκιμασίες μας βοηθούν να ενδυναμώσουμε την πίστη μας και να πλησιάσουμε πιο κοντά στον Θεό. Έλεγε ότι μέσα από τις δοκιμασίες, ο Θεός μας δίνει την ευκαιρία να αναπτύξουμε τις αρετές μας και να γίνουμε πιο ταπεινοί και ευγνώμονες. «Ο Θεός δεν μας δίνει ποτέ σταυρό μεγαλύτερο από αυτόν που μπορούμε να σηκώσουμε», συνήθιζε να λέει.

4. Εμπιστοσύνη στη Θεία Πρόνοια

Μια από τις πιο παρηγορητικές διδαχές του Αγίου Παϊσίου ήταν η εμπιστοσύνη στη Θεία Πρόνοια. Ο Άγιος Παΐσιος πίστευε βαθιά ότι ο Θεός έχει ένα σχέδιο για κάθε άνθρωπο και ότι πρέπει να εμπιστευόμαστε τη θεία βούληση, ακόμη και όταν δεν κατανοούμε πλήρως τα γεγονότα που συμβαίνουν στη ζωή μας. Υποστήριζε ότι η εμπιστοσύνη στον Θεό μας απαλλάσσει από το άγχος και μας δίνει ειρήνη. «Ο Θεός φροντίζει για τα πάντα, εμείς πρέπει απλά να κάνουμε το καθήκον μας και να Τον εμπιστευόμαστε», έλεγε.

5. Εσωτερική Ειρήνη και Νηφαλιότητα

Ο Άγιος Παΐσιος δίδασκε ότι η εσωτερική ειρήνη και η νηφαλιότητα είναι αναγκαία για την πνευματική πρόοδο. Πίστευε ότι η ησυχία της καρδιάς και του νου μας επιτρέπει να ακούσουμε τη φωνή του Θεού και να λάβουμε την καθοδήγησή Του. Υποστήριζε ότι πρέπει να αποφεύγουμε την ταραχή και τις αγωνίες του κόσμου και να καλλιεργούμε την εσωτερική γαλήνη μέσω της προσευχής και της πνευματικής μελέτης. «Η ησυχία είναι η σχολή των αγίων», έλεγε.

6. Ευσπλαχνία και Συγχωρητικότητα

Η ευσπλαχνία και η συγχωρητικότητα ήταν επίσης κεντρικές στις διδαχές του Αγίου Παϊσίου. Τόνιζε ότι πρέπει να δείχνουμε ευσπλαχνία προς όλους, ιδίως προς τους αμαρτωλούς και τους καταπιεσμένους, και να συγχωρούμε όσους μας έχουν βλάψει. Έλεγε ότι η συγχωρητικότητα μας απελευθερώνει από το βάρος της μνησικακίας και μας φέρνει πιο κοντά στον Θεό. «Όπως ο Θεός μας συγχωρεί τα αμαρτήματα, έτσι πρέπει κι εμείς να συγχωρούμε τους άλλους», δίδασκε.

7. Ζωή με Απλότητα

Ο Άγιος Παΐσιος προέτρεπε τους πιστούς να ζουν με απλότητα και να αποφεύγουν τις υπερβολές και την υλική ευδαιμονία. Πίστευε ότι η απλότητα στη ζωή μας βοηθά να επικεντρωθούμε στα πνευματικά και να αποφεύγουμε τις πλάνες του κόσμου. Υποστήριζε ότι η πραγματική ευτυχία βρίσκεται στην πνευματική ζωή και όχι στην υλική ευμάρεια. «Η απλότητα φέρνει ειρήνη στην ψυχή», έλεγε.

8. Σχέση με την Φύση

Ο Άγιος Παΐσιος αγαπούσε και σεβόταν τη φύση, βλέποντάς την ως δημιουργία του Θεού και ως πηγή πνευματικής έμπνευσης. Τόνιζε την ανάγκη να ζούμε αρμονικά με το περιβάλλον και να σεβόμαστε όλα τα δημιουργήματα του Θεού. Υποστήριζε ότι η φύση μας βοηθά να ανακαλύψουμε την ομορφιά της δημιουργίας και να πλησιάσουμε τον Δημιουργό.

Συμπεράσματα

Οι διδαχές του Αγίου Παϊσίου Αγιορείτη αποτελούν ένα ανεκτίμητο πνευματικό θησαυρό για την Ορθόδοξη Εκκλησία και τους πιστούς. Οι συμβουλές και οι διδασκαλίες του, γεμάτες αγάπη, ταπείνωση και πίστη, συνεχίζουν να εμπνέουν και να καθοδηγούν ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Μέσα από την προσευχή, την ταπείνωση, την υπομονή στις δοκιμασίες, την εμπιστοσύνη στη Θεία Πρόνοια, την εσωτερική ειρήνη, την ευσπλαχνία, την απλότητα και την αγάπη προς τη φύση, ο Άγιος Παΐσιος μας δείχνει τον δρόμο προς την πνευματική ολοκλήρωση και την αληθινή ευτυχία.

ΙΕΡΑ ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ 11.7.24

 

Ὁ Χριστός θέλει προτεραιότητα, όχι αποκλειστικότητα

Σχόλιο στο Ευαγγέλιο της Κυριακής Α΄ Ματθαίου, των Αγίων Πάντων

Δεν μπορεί η «ομολογία» νάείναι λεκτική! Αν τα λόγια δεν εκφράζουν χαρισματική εμπειρία – καρπό πόνου και σταυρού – μπορούν να «ομολογούν» ένα ψεύτικο Θεό.

Η όντως «ομολογία» δείχνει – εν λόγω ή ενέργω, δεν έχει σημασία – το Θεό της Ορθοδοξίας, το Θεό «των Πατέρων ημών». Άρα ένα Θεό που ελευθερώνει, που αγαπά, που δεν τόφοβάσαι, αλλάΤόν θέλεις.

Ένας τέτοιος Θεός θέλει προτεραιότητα κι όχι αποκλειστικότητα, που παραπέμπει σε εγωκεντρική χρησιμοποίησή μας.

«Ο φιλών… οτιδήποτε σ’αυτό τόν κόσμο, υπέρ εμέ, ουκέστι μου άξιος». Σκληρός ο λόγος όπως την αλήθεια. Γιατί, εκτός από την προτεραιότητα της αγάπης ζητά και άρσιν του σταυρού μας και «ακολουθείν οπίσω Αυτού».

Θα περίμενε κανείς να είναι λίγοι αυτοί που τήρησαν το λόγο Του, τον απόλυτο και δύσκολο. Όμως τα εκατομμύρια πάντων των αγίων, όλων των εποχών όπου γης, τότε και τώρα και μέχρι συντελείας των αιώνων, μαρτυρούν πως πολλοί θα τα αφήνουν όλα και να Τον ακολουθούν, καθώς βεβαιώνει ο έγγαμος απόστολός Του Πέτρος.

Μόνο όποιος Τον αγαπά και για το όνομά Του αφήνει «οικίας ή αδελφούς ή αδελφάς ή πατέρα ή μητέρα ή γυναίκα ή τέκνα ή αγρούς» (Ματθ.19, 29) μπορεί να τολμήσει να κάνει έξω από τα τετριμμένα και να πάει παραπέρα.

Κανείς δεν μπορεί να προ-καθορίσει την πορεία κανενός. Ο Θεός της καρδιάς, μιλά σ’αυτήν που «την φωνήν Του ακούει» και ανταποκρίνεται. Να γιατί ανατρέπεται η ανθρώπινη λογική, ώστε «έσονται οι έσχατοι πρώτοι κι οι πρώτοι έσχατοι».

Στην πορεία της ζωής μας οι εκπλήξεις για μας και τους άλλους, φαίνεται πως είναι δεδομένες και μας αποκαλύπτουν αυτό που θέλουμε εν αγνοία μας.

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗΣ 30.6.24

ΦΩΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗΣ ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗΣ 30.6.24 

Όποιος επιθυμεί μπορεί να κατεβάσει τις φώτο σε πραγματική ανάλυση.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ 30.6.24

            ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ 

  Όσοι επιθυμούν μπορούν και να κατεβάσουν το αρχείο!

            ΚΑΛΟ & ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ!

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΣΥΝΕΣΤΙΑΣΗ 30.6.24