Ο άγιος Νεκτάριος έχει μόλις λάβει δυο επιστολές από τον Πατριάρχη στις οποίες διαβάζει ότι πρέπει να εγκαταλείψει τη θέση του από το πατριαρχείο και να φύγει εντελώς από την Αίγυπτο.
«Σαν τα διάβασε για δεύτερη φορά δε μίλησε, δεν είπε λέξη.(…)
Σηκώθηκε, έκανε το σημείο του σταυρού, έφερε πάλι τη ματιά τόξο, ανακοίταξε με δέος και αγάπη τον Εσταυρωμένο.
Ακολούθησε μακριά σιγή.
-Παναγιώτατε , ψιθύρισαν για μια στιγμή τα χείλη του, όσο και να με δέρεις, όσο και να με θανατώνεις, σε αγαπώ. Σε αγαπώ άνευ ορίων, θα σε αγαπώ εφόσον υπάρχω. Ουδέποτε θα λησμονήσω ότι με παραστάθηκες Πατέρας, ευεργέτης, υποστηρικτής. Και φυσικά, εφόσον ζω, θα σε μνημονεύω. Δεν πειράζει… Είθε να υπάρχεις και να ευτυχείς. Πολλά τα έτη σου, Σωφρόνιε. Το κατ’ εμέ, ό, τι θέλει ο Κύριος.
Έκανε κάποιο βήμα, έσκυψε μια ιδέα πλάγια με πυξίδα την απόφαση ν’ αφεθεί μονόξυλο στου ποταμού το ρέμα, αλλά δεν το μπόρεσε, του ξέφυγε από τη σκέψη αυτή η διάθεση. Αναλύθηκε σε λυγμούς.»
Απόσπασμα από το βιβλίο «Ο Άγιος του αιώνα μας- Ο Όσιος Νεκτάριος Κεφαλάς», του Σώτου Χονδρόπουλου, Εκδόσεις Καινούργια Γη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.