ΔΟΞΑΣΜΕΝΗ ΜΗΤΕΡΑ ΜΟΥ!

Παναγία μου σήμερα ήρθα τόσο κοντά σου.

Ήρθα εκεί που έφυγες.

Το λένε τάφο...

Μα πιο πολύ ήταν θρόνος, παρά τάφος.

Με μια μόνη διαφορά...

Σε άλλους εγκόσμιους θρόνους, βραχύβιοι βασιλείς, διψώντας για δόξα, ανεβαίνουν... 

Στον δικό σου θρόνο, Παναγία μου, εισέρχεσαι σκύβοντας...

Το θυμιατό σκύβει για να μπει. Ο διάκονος σκύβει για να δεηθεί. Ο ιερέας σκύβει για να ευλογεί.Αυτός που σε αγαπά σκύβει για να σε προσκυνά.

Πόσο καθαρά κατάλαβα σήμερα, Παντάνασσα μανούλα,

πως κατέστης αιώνια βασίλισσα όλων,

σκύβοντας...

Αυτό το σκύψιμο πριν ασπαστώ τον θρόνο Σου, Μητέρα μου, 

σαν μικρός σπόρος ποτίζει την ψυχή μου με το μεγαλείο σου.

Άνοδος η πτώση σου!

Βασίλειο η δουλεία σου!

Ελευθερία η υποταγή σου!

Ύμνος η σιωπή σου!

Ζωή ο θάνατός σου!

Παναγία Παρθένε, θέλω να νιώσω το πανίσχυρο μεγαλείο της σκυφτής βασιλείας σου. 

Μια βασιλεία, κενή εξουσίας, πλήρης ταπείνωσης…

Μια μητέρα, άδεια από αμαρτία, γεμάτη από παρθενία.

Μια κοίμηση, δίχως αδιέξοδο θάνατο μα με ζωή επουράνια.

Πώς να ζήσω, Θεοτόκε Παρθένε, της ταπείνωσής σου το μυστήριο και μεγαλείο;

Προσευχήσου Παναγία μου να μάθω να σκύβω! 

Αυτό το ταπεινό σκύψιμο, 

αυτό το υπάκουο γένοιτό μοι κατὰ τὸ ρῆμά σου 

θα με οδηγήσει στη βασιλεία Του. 

Όπως με οδήγησε σήμερα στον τελευταίο σου τόπο σ’ αυτόν τον κόσμο, 

πριν ανεβείς αιώνια στο σπίτι του παιδιού σου...

Προσευχήσου Παναγία μου να μάθω να σκύβω! 

Με πίστη στην ευαίσθητη πρόνοιά Του

επάνω στις ανάσες των μικρών και μεγάλων αποφάσεων.

Με εμπιστοσύνη στο τρυφερό Του χέρι 

επάνω στης ζωής μου τους εγωιστικούς κραδασμούς.

Με δακρυσμένη ικεσία μπροστά στον Σταυρό του Υιού σου,

για ταπεινούς- κάποτε πια- παλμούς της καρδιάς μου…

Προσευχήσου Παναγία μου να μάθω να σκύβω! 

Και να σε προσκυνώ πάντα... 

Και να σε αγαπώ πάντα...  

Δοξασμένη Μητέρα μου! 

Αμήν.  

                               Μ-Α.Ρ.

                             14/8/2016