• Δεν υπήρχε καθόλου τεμπελιά. Μ’ ευχαριστούσε να προσεύχομαι, κι όταν ακόμη ήμουν κουρασμένος. Μες στην κούραση, αναζητούσα πιο πολύ τον Θεό. Αυτό πράγματι είναι κατορθωτό. Είναι θέμα αγάπης. Με την αγάπη γίνεσαι αεικίνητος. Αυτή είναι πραγματικά ξένη ζωή, ζωή οσία, άγια, ζωή παραδεισένια.

• Είχα πολύ ζήλο για τα πνευματικά. Ζούσα με τη Χάρη του Κυρίου, όχι με τη δική μου δύναμη. Όλα ήταν από τη Θεία Χάρη, δεν ήταν ούτε από την εξυπνάδα μου, ούτε απ’ την επιστήμη μου (που δεν είχα). Ήταν απ’ τη Χάρη του Θεού.

• Όταν μας συνδέει ο Χριστός αποστάσεις δεν υπάρχουν.

• Ο Χριστός είναι ο Παράδεισος. Ο Παράδεισος αρχίζει από εδώ. Η ζωή (με το Χριστό) είναι διαφορετική από των άλλων ανθρώπων. Είναι χαρά, είναι φως, είναι αγαλλίαση, είναι ανάταση.

• Το ουσιαστικότερο είναι να φεύγεις από τον τύπο και να πηγαίνεις στην ουσία. Ό,τι γίνεται, να γίνεται από αγάπη. Η αγάπη εννοεί πάντα να κάνει θυσίες. Σ’ ότι κάνεις αγγαρεία, κλωτσάει η ψυχή, αντιδρά. Η αγάπη ελκύει τη Χάρη του Θεού.

•  Όπου υπάρχει η αγάπη στον Χριστό, εξαφανίζεται η μοναξιά. Είσαι ειρηνικός, χαρούμενος, γεμάτος. Ούτε μελαγχολία, ούτε αρρώστια, ούτε πίεση, ούτε άγχος, ούτε κατήφεια, ούτε κόλαση.

• Η αγάπη του Θεού όλα τα μεταβάλλει, τα μεταποιεί, τα αγιάζει, τα διορθώνει, τα αλλάζει, τα μεταστοιχειώνει.

• Να αγωνίζεστε με απαλότητα και απλότητα, χωρίς άγχος και σφίξιμο. Όλα να γίνονται με απαλό τρόπο, αβίαστα και ελεύθερα.

• Όταν υπάρχει ταπείνωση, δεν υπάρχει κατάθλιψη. Ο εγωιστής στεναχωριέται πολύ με το καθετί. Ο ταπεινός είναι ελεύθερος και ανεξάρτητος απ’ όλους και απ’ όλα.

        
       ΑΓΙΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ Ο ΚΑΥΣΟΚΑΛΥΒΙΤΗΣ