Να μη δίνουμε, τρόπον τινά, λαβή στον Θεό να μας πει: «Λες ότι μου έχεις εμπιστοσύνη, αλλά τελικά εσύ μόνος σου κάνεις κουμάντο. Ε, κάνε έτσι». Με τη στάση αυτή δεν αφήνουμε τον Θεό να μας προλάβει από κάτι, αφού δεν Τον ρωτάμε. Και να δείξει ο Θεός κάποιο σημάδι, δεν θα το καταλάβεις εσύ ο εγωιστής, ο οποίος έχεις πάρα πολλή εμπιστοσύνη στην κρίση σου και στις δικές σου ενέργειες και δεν προσέχεις πώς επεμβαίνει ο Θεός. Στον άνθρωπο δεν γίνεται όπως με ένα εργοστάσιο: δίνεις την πρώτη ύλη, και μέσα από διάφορα στάδια επεξεργασίας βγάζει αυτό για το οποίο είναι φτιαγμένο να παράγει. Αλλά τι; Ο συγκεκριμένος άνθρωπος με την ελεύθερη βούλησή του αφουγκράζεται τον Θεό, υποτάσσει τον εαυτό του ενσυνείδητα σ’ Εκείνον και όλα τα μαθαίνει καθ’οδόν, καθώς του φανερώνεται ο Θεός και του αποκαλύπτει τις αλήθειές Του. Και αυτό όλο είναι ένα μυστήριο συγκλονιστικό!
π. Συμεών Κραγιόπουλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.