Ο άνθρωπος, από την δημιουργία του, έχει το δικαίωμα της ελευθερίας, αυτό το φοβερό δώρο, του να επιλέγει τις πράξεις του, να κυβερνά την ζωή του, να μοιάζει στον Θεό.
Τα δώρα, όμως, δεν πρέπει να τα αρπάζουμε ασυλλόγιστα.
Η ελευθερία της επιλογής έκανε τον Παράδεισο, κόλαση. Και τότε ο Αδάμ ήταν απαρηγόρητος…. Γιατί δεν είχε κανέναν να κατηγορήσει. Γιατί δεν μπορούσε να κάνει τίποτε, για να το αλλάξει. Εκείνος επέλεξε, και τώρα έπρεπε να ζήσει μέσα στην τραγωδία του.
Μέσα σε αυτήν την τραγωδία, καλούμαστε να ζήσουμε κι εμείς σήμερα. Σε έναν κόσμο γεμάτο θλίψεις, βάσανα, θάνατο. Όχι, γιατί κληρονομήσαμε την τραγωδία του Αδάμ, αλλά, γιατί κάθε μέρα, κάθε στιγμή έχουμε την ελευθερία της επιλογής. Και είναι πολλές οι φορές, που επιλέγουμε λάθος, και δημιουργούμε, κι εμείς με την σειρά μας, γύρω μας τραγωδίες, σε ένα φαύλο κύκλο δίχως ελπίδα σωτηρίας.
Μα ο άνθρωπος δεν πλάστηκε για να πεθάνει, αλλά για να ζήσει!
«Αδάμ, πού είσαι; Πού είσαι;;;» Αυτή η κραυγή αγωνίας του Θεού, ακούγεται μέσα στο σκοτάδι του ανθρώπου. Και είναι αυτή η ελπίδα! Είναι αυτή η αγωνία του Θεού, που θα Τον φέρει στην γη σαν άνθρωπο, θα Τον ανεβάσει στον Σταυρό σαν κακούργο, θα Τον κατεβάσει στον τάφο σαν νεκρό.
Μπαίνει ο Θεός στην τραγωδία του ανθρώπου και την βιώνει στο έπακρό της. Όμως! Εκεί, στα κατάβαθα του Άδη, τον βρίσκει τον Αδάμ! Δεν τον ρωτάει γιατί και πώς. Μόνο του απλώνει το θεϊκό Του χέρι και τον σηκώνει! Και κάνει την τραγωδία του ανθρώπου, γιορτή, χαρά και Ανάσταση!
Ας συνειδητοποιήσουμε κι εμείς την τραγωδία μας. Ας κάνουμε τον αγώνα μας, αυτή την περίοδο. Ας προετοιμαστούμε, όσο μπορούμε καλύτερα, για τον Χριστό μας, που έρχεται όλο αγωνία και αγάπη να μας βρει και να μας Αναστήσει!
Καλή κι ευλογημένη Τεσσαρακοστή!
Καλή Ανάσταση!
Ν.Ρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.