Η πιο χαρμόσυνη περίοδος της χρονιάς, όσο κι αν αυτό, αδελφοί μου, φαίνεται παράδοξο, είναι η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, επειδή περιλαμβάνει πολύ πνευματικό αγώνα, πολύ μετάνοια, πολύ ταπεινοφροσύνη, πολύ άρνηση του θελήματός μας, επειδή περιλαμβάνει, δηλαδή, τα σημαντικότερα φάρμακα που χρειαζόμαστε για να ζήσουμε υγιείς πνευματικά και να θεραπευτούμε από τόσες και τόσες πνευματικές ασθένειες που έχουμε, με τις σοβαρότερες από όλες την φιλαυτία μας, τον εγωισμό μας, την αίσθηση ότι εμείς μπορούμε και χωρίς τον Θεό.
Δεν μπορεί να είναι παρά ένα πολύ χαρμόσυνο γεγονός, γι' αυτό και «Τὸν τῆς Νηστείας καιρόν, φαιδρῶς ἀπαρξώμεθα», με πολύ μεγάλη χαρά, να ξεκινήσουμε τον καιρό της νηστείας, μας προέτρεψε ο υμνογράφος του σημερινού εσπερινού. Αλλά θα δούμε και σε πολλά άλλα σημεία του Τριωδίου να γίνεται αυτή η διαπίστωση.
Ο αγώνας αυτός είναι χαρούμενος αγώνας. Είναι ουσιαστικός αγώνας. Είναι ένας αγώνας που περιλαμβάνει όλη μας τη ζωή, την οποία παραδίδουμε στο Χριστό. Και όλη μας τη ζωή, την οποία παραδίδουμε ο ένας στον άλλον. Ανάλογα πού ο κάθε ένας έχει το μετερίζι του, πού έχει τον προσωπικό του αγώνα, πού έχει τις βασικές του σχέσεις.
Η σημερινή ακολουθία ονομάζεται και Εσπερινός της Συγνώμης. Η Συγνώμη είναι το άλλο όνομα του Θεού. Η Συγνώμη είναι ο νέος τρόπος μέσα από τον οποίο ζούμε, χωρίς να διακόπτεται με τίποτα η ροή της αγάπης του Θεού προς όλους μας και χωρίς σε αυτό το ποτάμι της αγάπης να μπει κάποιο εμπόδιο και να φτάσει στο σημείο να διακοπεί αυτή η ροή.
Επειδή λοιπόν το ποτάμι αυτό της αγάπης του Θεού, της μεγάλης του αγκαλιάς όπως φέτος τη βλέπουμε και τη ζούμε μέσα και από τον Παντοκράτορα μας, που βλέπετε ότι είναι μόνιμα ανοιχτή η αγκαλιά του και μας ζητάει να δείχνουμε και να φανερώνουμε την αγάπη μας, όπως τη φανέρωσε Εκείνος, όχι όπως νομίζουμε εμείς. Γι' αυτό και το γεγονός της συγνώμης είναι το γεγονός της ζωής μας. Μια διαρκής συγνώμη έρχεται να αποκαταστήσει όλη αυτή την ανατροπή που φέρνουμε στις σχέσεις μας με τον Θεό και με τους συνανθρώπους μας και με τον ίδιο μας τον εαυτό.
Έρχεται λοιπόν η αγάπη του Θεού και μας λέει, μπείτε μέσα σε αυτό το ποτάμι της συγχώρησης μπείτε μέσα σε αυτό το ποτάμι της αιώνιας πορείας προς τη Βασιλεία του Θεού που ξεκινάει από τώρα και από κάθε μέρα και αφήστε με να σας ξεπλύνω, να σας λούσω, να σας ταξιδέψω με μία μόνο προϋπόθεση. Μέσα σε αυτό το καράβι στο οποίο θα μπείτε θα μπουν και όλοι οι άλλοι μαζί σας, όλη η οικογένειά σας, όλοι όσους δεν συμπαθείτε, όλοι όσοι φανερώνουν την έλλειψη αγάπης που τους έχουμε μέσα από το πως νιώθουμε απέναντί τους, όλα όσα συμβαίνουν τα οποία θα θέλαμε να τα είχαμε αποφύγει, όλα τα δύσκολα, όλα τα αδιέξοδα θέλω να τα βάλετε όλα αυτά μέσα σε αυτό το καράβι και καθώς θα ταξιδεύουμε μαζί, λέει ο Θεός, σιγά σιγά χωρίς να το καταλαβαίνετε ο καθένας θα νιώθει ότι όλα αυτά τα φορτία και τα βαρίδια τα παίρνει η θάλασσα και αυτό το καράβι γίνεται ξαφνικά πολύ ανάλαφρο. Και στο τέλος βγάζει και φτερά και πετάει χωρίς να έχει κανένα εμπόδιο.
Όμως ο Χριστός μας λέει:
- Αυτό το γεγονός της συμφιλίωσης και της ενότητας και της συν-χώρησης (συγχώρησης) είναι η ζωή σας ολόκληρη και δεν μπορώ να σας δεχτώ, εάν δεν τα βρείτε μεταξύ σας.
Και ένα δεύτερο:
- Θα ήθελα αυτό το γεγονός να συμβαίνει κάθε μία μέρα που σας χαρίζω. Όχι μόνο μία φορά το χρόνο, ούτε κάποιες ιδιαίτερες στιγμές. Κάθε μέρα θα ζείτε το μοίρασμα της αγάπης, της συγχώρησης και της καταλλαγής με όλους όσους ο Θεός σας στέλνει, με όλους όσους βρίσκεστε σε δυσκολία και σε εμπόδιο, ακόμα και σε αδιαφορία, ακόμα και σε ψυχρότητα.
Όλα αυτά θεραπεύονται μέσα από τη συγχώρηση του Θεού, μέσα από αυτό το ατέλειωτο ποτάμι της αγάπης Του που τα σβήνει όλα, που τα θεραπεύει όλα, που τα δροσίζει όλα. Και μέσα από αυτήν την αγάπη μας ανανεώνει όλους και μας κάνει πραγματικά να είμαστε μία αγκαλιά και μία γροθιά, σαν Χριστιανοί πρώτα, σαν μέλη της ενορίας μας και κατά δεύτερο λόγο με όλους τους ανθρώπους με τους οποίους συναντιόμαστε και ζούμε μαζί.
Έχουμε να τους μεταφέρουμε αυτό το μεγάλο μήνυμα. Ο Θεός συγχωρεί, ο Χριστιανός συγχωρεί, ο αδελφός είναι πάντα αδελφός και η αγκαλιά είναι πάντα ανοιχτή όσο και αν δυσκολεύει, όσο και αν πονάει αυτό, όσο και αν έχει και σταυρό που μέσα από αυτόν καλούμαστε να θεραπευτούμε πραγματικά. Η συγχώρεση είναι η μεγάλη θεραπεία, η μεγάλη αλλαγή και η μεγάλη ισορροπία της ζωής μας. Εάν δεν την παλέψουμε και δεν τη ζήσουμε, όλα τα προβλήματα θα γίνουν βουνό, όλες οι δυσκολίες θα γίνουν αδιέξοδα.
Μας το χαρίζει ο Θεός και επειδή μας το χαρίζει ο Θεός, καμιά φορά νιώθουμε πιο εύκολα να ζητήσουμε συγχώρεση από Εκείνον και λιγότερο εύκολο είναι για εμάς να ζητήσουμε συγνώμη ο ένας από τον άλλον, γιατί εκεί χρειάζεται μεγαλύτερη ταπείνωση και μεγαλύτερη εφαρμογή της συγνώμης στο σήμερα, στην κάθε στιγμή και στην κάθε ευκαιρία. Όμως ο Χριστός μας το τόνισε. Αν δεν συγχωρείτε ο ένας τις αμαρτίες του άλλου, δεν μπορώ να ενεργοποιήσω αυτή την αγάπη και πραγματικά περνάει δίπλα σας και δεν σας αγγίζει, λέει ο Θεός και αυτό είναι η μεγαλύτερη λύπη για μένα, να σας τη χαρίζω και εσείς να μην την δέχεστε και να μην τη μοιράζεστε μεταξύ σας.
Ας παρακαλέσουμε λοιπόν τον Κύριό μας αυτό, που έκανε ένα τον ουρανό και τη γη, τον άνθρωπο και τον Θεό να παραμείνει αυτό το ένα σε όλα τα δεδομένα της ζωής μας και κανένα εμπόδιο να μην σταθεί ικανό να νικήσει τη συγχώρηση και την αγάπη. Και έτσι ενωμένοι και αδελφωμένοι να πορευόμαστε στη Βασιλεία των Ουρανών, στον Παράδεισο ήδη από τώρα, στη πραγματική σχέση αγάπης. Και μέσα από όλον αυτόν τον αγώνα τελικά να αποκτήσει ένα τόσο βαθύ νόημα η ζωή μας και μια τέτοια πληρότητα, που να μην έχουμε ανάγκη πραγματικά τίποτα άλλο ανθρώπινο και κοσμικό, το οποίο πολλές φορές μας κλέβει τις δυνάμεις και μας αποδυναμώνει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.